Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy od lat robi świetną robotę, którą de facto powinno zapewnić państwo... Zawsze będę ją wspierać i polecam, sprzęt medyczny od WOŚP jest rozsiany po całym kraju i każdy może z niego skorzystać.

Z wolontariuszami Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, pierwsze spotkanie miałam na parkingu jednego ze sklepów. Była to młodzież szkolna, kwestująca 15 stycznia, miłe, uśmiechnięte dziewczęta z przewieszonymi identyfikatorami, oznaczeniami WOŚP i puszką w rękach. Dziewczynki grzecznie się uśmiechały, witały klientów zmierzających do wejścia sklepu i na tym kończyła się ich rola. Kto chciał, wrzucał do puszki datki, a w zamian otrzymywał serduszko. Dziewczynki w żaden sposób nie żądały datków, finał WOŚP był w miasteczku znany, odpowiednio wcześnie roz – informowany. Także na ulicach miasta widać było wolontariuszy, poruszających się w 2-3 osobowych zespołach. Po południu rozpoczęły się atrakcje w miejscowym Domu Kultury (choć nie był to główny sztab) z występami zespołów muzycznych, gdzie licytowano także przekazane dary w otoczeniu dekoracji tematycznej. Atmosfera była fantastyczna, bo cel szczytny. Jak informowano zebranych, na terenie gminy były 2 sztaby WOŚP: jeden w miejscowej szkole podstawowej, drugi w miejscowości poza Grodkowem. Z chęcią wsparłam WOŚP, cieszę się, że nasze miasto ma swój udział w akcji Jerzego Owsiaka i wspiera ją każdego roku. Jak informowano w Domu Kultury, zebrane datki będą przekazane do siedziby głównej WOŚP (na konto) i przeznaczone dla szpitali dziecięcych i opiekę seniorów. Cieszę się, że jestem częścią zebranej kwoty.

Akcja humanitarna Wielkiej orkiestry Świątecznej Pomocy już po raz 21 - szy ruszyła w naszym kraju, tym razem nie tylko dla chorych i potrzebujących dzieci ale także dla godnej opieki medycznej seniorów (zbiórka pół na pół). Wielki finał WOŚP zastałam na ulicach miasta Opola – okolice rynku, gdzie młodzi, mili i uśmiechnięci wolontariusze zbierali datki do oznakowanych puszek. Nie byli nachalni, byli grzeczni, każdy z identyfikatorem, dziękowali i wręczali, tradycyjne serduszka. Każdy z ochotą wrzucał co mógł, właściwie chyba nikt nie odmawiał, niektórzy pokazywali serduszka bo już do innych puszek swe datki wrzucili. Wolontariusze, pomimo mrozu i śniegu tryskali humorem i dobrym słowem. Idea WOŚP - u bardzo mi się podoba, ma sens w swych szczytnych celach, trwa już 20 lat i zasługuje na uznanie. Niech gra , jak mówi jej Wielki Twórca i Przywódca – J. Owsiak „… do końca świata i jeden dzień dłużej”.

Siema Już po raz 21 tym razem pod hasłem ratowania życia dzieci i godnej opieki medyczne seniorów wielki finał WOŚP.Co by nie mówić ale rozkręcenie całej tej gającej machiny i utrzymanie jej przez 20 lat zasługuje na uznanie. Rok rocznie w połowie styczna pojawiają się wolontariusze, serduszko co najmniej trzeba mieć.Sponsorów ( m. in. Play, PKO S.A )Już kilka dni temu można było wesprzeć fundację podczas zakupów w sieci Żabka i Lidl które to przyłączyły się do wspólnego grania . Imprezy plenerowe, koncerty, akcje lokalne, licytacje .Rozrywka i pomoc tym najsłabszym.To ma sens.Idea mi się bardzo podoba.Z organizacją ciut gorzej.W stolicy tradycyjnie już światełko do nieba było ale pokaz pirotechniczny był krótszy niż w latach ubiegłych.Na placu Defilad przed PKiN tłoczno, ślisko.Trzeba było uważać na porzucone śmieci i butelki.Mroźna aura nie sprzyjała imprezie plenerowej za to wydobywała urok rzeźb lodowych.

Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy nie potrzebuje reklama ta nazwa broni się sama i ma powszechne uznanie nie tylko w kraju lecz także daleko poza granicami, nie tylko przez osoby prywatne ale także przez firmy małe i duże. Pierwsza niedziela stycznia już po raz dwudziesty rozpoczęła zbiórkę na szczytny cel – usprawnienia lecznictwa w naszym kraju i chyba prawie każdy wspiera tę akcję rozpropagowaną przez Jurka Owsiaka od 1993 roku. „Wielka jazda bez trzymanki” to było hasło przez wiele lat powtarzane przez młode pokolenie, choć niekoniecznie w kontekście tak szczytnego sensu jak u p. Owsiaka. Miło było, spacerując przez nasze małe miasteczko spotkać młodych ludzi zaangażowanych w akcję, która swoje źródło miała w miejscowym Domu Kultury. Wolontariusze odziani w kurtki i czapki bo pora zimowa ale pogoda to raczej jesienna szaruga, z przypiętymi identyfikatorami, kolorową z serduszkami puszką Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy z uśmiechem i życzliwością traktujący darczyńców, którzy w zamian za datki otrzymywali serduszko samoprzylepne. Nasze spotkanie miało miejsce w okolicach ulicy Kasztanowej, to niedaleko Domu Kultury. Wolontariusze nie musieli nikogo prosić o datki, luzie widząc ich, sami podchodzili i wrzucali „coś” do puszki w zamian za to słyszeli słowo „dziękujemy” i otrzymywali serduszko. Kwestujący to chłopak i dziewczyna, życzliwi, mili, budzący sympatie i zaufanie. Nie wyobrażam sobie tego rodzaju zadanie przydzielono osobom o innym usposobieniu. Organizatorzy przydzielając zadania z pewnością najpierw „posiedli” pewną wiedzę n.t. ewentualnych kandydatów na wolontariuszy, przeszkolili ich i dopiero udzielili zgody na czynny udział w tej akcji. Dzięki temu spotkanie na ulicy z nimi to radość dla dzieci (wrzuciły pieniążki - dostały serduszka), satysfakcja dla nas, że mamy swój „mały” udział (cokolwiek to znaczy, każdy datek się liczy) i pożyteczny cel dla społeczeństwa. Krókie spotkanie i jakże sympatyczne. Aby ocenić ofertę celu zbiórki WOŚP-u to nie ma takiej skali, która oddałaby jej wartość.

Już za 2 dni kolejny odjazd z WOSP. Jest to już jubileuszowy odjazd, bo 20. Można powiedzieć, że ja także jestem z orkiestrą od samego początku jako darczyńca. Wg mnie, jest to bardzo szczytny cel,a zwłaszcza, gdy został użyty sprzęt darowany przez WOSP szpitalowi, gdzie urodziłą się moja córka. Po porodzie musiała być podłączona do pompy z powodu problemów zdrowotnych. Podczas pobytu z nią zobaczyłem, że na pompie jest czerwona naklejka w kształcie serca. Już od razu wiedziałem, skąd jest ten sprzęt. Pomyślałem w tedy, że jak to dobrze, że jest taka akcja, która jednoczy wielu polaków. Aby grała ona do końca świata i o jeden dzień dłużej.

Wielka Orkiestra Świątecznej Pomocy to chyba najbardziej znana w Polsce fundacja. W pierwszą niedzielę stycznia nie ma takiej opcji, każdy musi dostać serduszko, a tym samym wnieść chociażby symboliczny wkład . Cel jest z góry określony, a to ci mi się podoba najbardziej to fakt iż pomoc nie jest spersonalizowana . I choć postać sprawcy, już tyle lat trwającej i tak samo „głośno grającej” machiny w osobie Pana Jerzego Owsiaka jest i może kontrowersyjna to nie wpływa to na fakt iż nadal jest ona niezmienie popularna. Wspierają ją medialnie firmy jak np. Lidl, Allego, nk.pl, szeroko pojęty rynek rozrywkowy i polskie społeczeństwo.

Nie chcę opisywać samej działaności fundacji, lecz osoby, które dzięki Orkiestrze są chętne do pomocy. W dniu wczorajszym, miałem awarię samochodu koło Łap a dokładnie w Uhowie. Problemem było koło, które zepsuło się na naszych wspaniałych drogach. Po dojrzeniu tego problemu, zadzwoniłem do rodziny, aby odebrał dzieci i rzeczy a ja się zajmę samochodem. Podczas oczekiwania na rodzinę, zauważyłem troje młodych kudzi, którzy szli poboczem. Domyśliłem się, że są to wolontariusze, których wcześniej zauważyłem jadąc samochodem. Po krótkiej chwili podeszli do samochodu i zaoferowali swą pomoc. Byłem barzo zaskoczony. Przez ponad 15 minut, żaden samochód się nie zatrzymał i nie sprawdził, dlaczego samochód nie stoi na poboczu lecz na drodze z włączonymi światłami awaryjnymi. Podziękowałem za chęć pomocy i poinformowałem ich, że właśnie oczekuję na transport. Młodzieńcy Ci jeszcze raz się upewnili i wyruszyli w stronę Łap na podsumowanie dnia - światełko pokoju. Widać, że dzięki takim akcjom, można ieszcze znaleść osoby, które są chętne do udzeielnia pomocy innym.