Po drodze do lekarza wstąpiłam po coś dobrego do tej cukierni, ponieważ była po drodze. Jest to mała cukiernia, ale mają różne wyroby cukiernicze. Skusiłam się na pączka hiszpańskiego, ponieważ wyglądał smakowicie. Niestety na wyglądzie się skończyło, ponieważ wcale nie był taki dobry. Był w połowie pusty w środku ( jak nadmuchany), aby wyglądał na dużego, a ciasta dużo nie miał. Na dodatek nie był dopieczony w środku. Po tym zakupie już prędko tam nie zajrzę, choć obsługa tam pracująca jest miła i dbająca w miarę o porządek.

W dniu 25 marca miałam okazję zrobić za mały zakup w jednym z punktów Cukierni W.J. Tylczyńscy w Opolu i tam też widniał adres strony internetowej na którą z ciekawości zajrzałam. To co tu zobaczyłam – rewelacja. Bardzo pomysłowo i nowocześnie przygotowana strona, ładnie wkomponowane ilustracje i możliwy wirtualny spacer po punktach sprzedaży. Zakładki pozwalają na poznanie firmy w pełni, wszystko funkcjonuje na medal.

Poczułam ssanie w żołądku na widok kiosku/sklepiku typu cukiernia z okienkiem sprzedażowym wprost na chodnik więc przechodząc zatrzymałam się przy prezentacjach zza szyby i wybrałam krążek wiedeński. Obsługiwała młoda kobieta ubrana w czerwony polar, tak mało estetycznie to wyglądało na tle ładnie prezentowanych ofert handlowych, było czysto i estetycznie, obsługująca w swej postawie też bez zarzutów. Krążek był pyszny.

Mijałem po drodze jeden z wielu punktów sprzedaży tej cukierni i nie mogłem się powstrzymać na widok smacznych i delikatnych pączków! Muszę się przyznać, że to są jedyne pączki, które mi na prawdę smakują. Za każdym razem smak jest taki sam, czyli idealnie słodki - nie do opisania! Podszedłem do małego okienka. Pani czytała jakąś gazetę, więc nie wiedziałem za bardzo jak zwrócić jej uwagę! Zastanawiałem się nad zapukaniem do okienka, nad gwizdaniem, może kaszlnąć? Zdecydowanie przydałby się jakiś dzwoneczek lub czujnik ruchu. Po chwili Pani odsłoniła na chwilę gazetkę i jakie to było jej zdziwienie, że ktoś stoi! Myślałem, że się przewróci ze strachu. Tak szczerze mówiąc to przyjąłem to z humorem, bo już się nie mogłem doczekać na rozpływającego się pączka w moich ustach! Pani od razu przeprosiła i zauważyłem, że jej było głupio. Jestem wyrozumiałym facetem i wiem, że stanie lub siedzenie w zamkniętym małym pomieszczeniu przez kilkanaście godzin może w końcu znudzić, więc trzeba się czymś zająć. Pani zapakowała pączka i jeszcze raz przeprosiła! Ja zapomniawszy o sytuacji z którą spotkałem się pierwszy raz udałem się na konsumpcję smacznej drożdżówki!