Udaliśmy się dzisiaj z chłopakiem na targi pracy zorganizowane w ramach projektu "Uniwersytet kompetencji". Targi odbywały się w hotelu Mercury. Przed wejściem do hotelu był plakat z informacją, że targi odbywają się na pierwszym piętrze. Kiedy weszliśmy przywitały nas dwie miłe panie wręczając kalendarze i smycze zapraszając nas jednocześnie do rozmów z poszczególnymi pracodawcami. Było tylko 10 stanowisk z bardzo ograniczoną ofertą i biernymi konsultantami. Generalnie stoiska nie oferowały niczego więcej niż dowiedzielibyśmy się ze strony internetowej. Podeszliśmy do stoiska Komendy Wojewódzkiej Policji i musieliśmy dosłownie "wyciskać" jakiekolwiek informacje od przedstawicieli. Panowie wyraźnie nie byli zainteresowani przedstawieniem oferty i zachęceniem do współpracy. Dalej podeszliśmy do stoiska IBM i tam na wstępie pani poinformowała nas że aktualnie nie ma żadnych przyjęć. SZOK. Następnie przy stoisku HP, pani poinformowała nas , że bez cv w języku angielskim nie mamy nawet o czym rozmawiać, a szczegółów dowiemy się na stronie internetowej firmy. Właściwie wszystkiego można się dowiedzieć na stronach internetowych poszczególnych firm, wiec pytanie: jaki sens mają targi pracy??? Uważam, że był to stracony czas i jedyne co stamtąd wynieśliśmy to firmowe gadżety i poczucie rozczarowania.

Postanowiłam skomentować Targi Pracy i Kariery, które odbyły się 19.10 w Urzędzie Wojewódzkim w Olsztynie. Informacje o targach można było znaleźć dużo wcześniej w różnych miejscach w Olsztynie. Np. w Wyższej Szkole Informatyki i Ekonomii wisiały plakaty informujące o tym wydarzeniu, można było też znaleźć wzmianki o tych targach w olsztyńskim Ośrodku Sportu i Rekreacji. Na plakatach było napisane, że mile widziane są osoby bezrobotne, poszukujące pracy a także absolwenci szkół i studenci. Pomyślałam, że warto udać się na coś takiego. Wyobrażałam sobie, że będzie można na tych targach znaleźć ciekawe oferty pracy, porozmawiać z pracodawcami itp. Myślałam, że będzie to wyglądało w ten sposób, że np. przy jednym stoliku będzie siedziała osoba z ofertami pracy, powiedzmy dla informatyka, a przy kolejnym np. dla krawcowej. Jak ja się pomyliłam! Od samego wejścia byłam zdegustowana. Targi miały odbywać się od godziny 10 do godziny 14, a ja pojawiłam się na miejscu jakoś około 10.20. Ludzi było mnóstwo i nie dało rady nigdzie spokojnie zajrzeć. Organizatorzy zamiast stworzyć "drogę jednokierunkową" pozwolili, by ludzie przepychali się między sobą. Było po prostu chamsko. Na tych targach znalazłam tylko dwie tablice, zawierające oferty pracy. I nie było to nic szczególnego, bo te oferty można znaleźć na stronach internetowych. Dwa stanowiska zajęły Wyższe Szkoły: WSIiE, o której pisałam wyżej i Olsztyńska Szkoła Wyższa im. J. Rusieckiego. Pewien pan wręczył mi ulotkę tej drugiej i byłam strasznie oburzona, kiedy zaczęłam ją czytać. Okazało się, że w ulotce opisana jest oferta studiów na rok akademicki 2009/2010... Na targach irytował mnie też fakt, że wszyscy ci, którzy siedzieli za stolikami mieli oczywiście pełne talerzyki jedzenia: torty, ciasta, kanapki itp. Ludzie przepychali się tak, że jedzenie z owych talerzyków spadało na podłogę. Tragedia. Nie "posiedziałam" długo na Targach Pracy i Kariery. Straciłam tylko czas i jestem zdegustowana tym, co się tam działo. Przykro mi, że zamiast skupić się na tym, by "reklamować" oferty pracy, na targach miało się bardziej do czynienia z reklamą poszczególnych biur pośrednictwa pracy itp. Wydaje mi się, że nie taka powinna być idea tego typu przedsięwzięć!