Zoo w Opolu zawsze było na liście odwiedzających go gości. Jednak ja bym się zastanowiła czy na pewno warto. Przede wszystkim miejsce jest zaniedbane. Nawet odwiedzając zoo latem, można odczuć, że nie ma tam żywej duszy. Część zwierząt schowana, przeniesiona, albo po prostu widnieje zakaz wstępu na drzwiach. Punkty gastronomiczne straszą wysokimi cenami i obskurnymi toaletami. Obiekt nie nadaje się dla miłośników fotografii, ale za to rodziny z dziećmi mogą znaleźć coś dla siebie.

W niedzielne popołudnie 8 IX wybraliśmy się na rodzinną wycieczkę do opolskiego ZOO, bardzo udany i przyjemny pobyt, oznaczony kierunek zwiedzania, zadbane i przyjemne otoczenie poszczególnych wybiegów zwierząt, fajnie wyposażone też place zabaw. Niestety gorzej z zapleczem sanitarnym – toalety brudne i cuchnące więc z małym dzieckiem wolałam iść pod krzaczek. Obsługa kasowa bardzo sympatyczna i przyjemna. Ogólnie rzecz ujmując – takie zderzenie ogromnych plusów i minusów jednocześnie.

To była druga wizyta mojej rodziny w tym miejscu. Miejsce to jest godne polecenia ceny nie są duże. Oznakowanie terenu jest znakomite, miejsce do zabawy dla dziecka, możliwość przewożenia dzieci w wynajętym wózku drewnianym(dodatkowa frajda dla malucha),park linowy. Zwierzęta (te mmniej grożne) nie są pozamykane w klatkach, duże wybiegi. Mini zoo z domowymi zwierzakami dla dzieci z, mozliwościa dokarmiania zwierząt odpowiednia karmą. Obsługa miła.kompetentna. Polecam

Był piękny dzień, wyższa temperatura i koleżanka zabrała mnie do zoo. Przy kasie zauważyłam duże napisy z informacjami o ulgach dla uczniów, studentów i emerytów, a także o możliwości zakupu cegiełek na budowę nowych wybiegów. Cegiełka taka upoważnia do obniżenia ceny posiłku na terenie ogrodu. Kupiłam jedną. Zaraz przy wejściu usłyszałyśmy głos dobiegający z wybiegu dla uchatek. Dodam, że są to jedyne uchatki w Polsce. Treser zapraszał na pokaz, bo była pora karmienia. Podeszłyśmy do barierki, za którą pan bawił się z poszczególnymi uchatkami przedstawiając je nam i poazując jakie sztuczki potrafią. Za każdą wykonaną rzecz dostawały ryby. Były zabawy z piłką i skoki do wody. Dowiedziałyśmy się też dużo o życiu tych zwierząt. Pan miał drobne problemy z mikrofonem. Na koniec poinformował w jakich godzinach są kolejne pokazy i zaprosił na karmienie wydry, także podając godzinę. Ruszyłyśmy dalej. Przerwę zrobiłyśmy w restauracji koło terrarium. Chciałam wykorzystać cegiełkę i zapytałam jakiego jedzenia dotyczy. Pan pokazał mi zestawy obiadowe. Stwierdziłam, że nie jestem aż tak głodna i poprosiłam zapiekankę. Pomieszczenie było trochę zaniedbane, podłoga brudna, a obrusy poplamione. Koleżanka chciała cappucino, ale pan wytłumaczył nieśmiało, że nie może go zrobić, bo maszyna nie działa, a zanim ją włączy minie dużo czasu. Zaoferwał zrobienie zwykłej kawy. Na zimę chyba wszystko wyłączają. Pomijając ten punkt gastonomiczny wizytę w zoo mogłam uznać za udaną.