Poszłam z córeczką na kontrolę po tygodniowym pobycie w szpitalu. Na wizytę umówiłam się telefonicznie dzwonią z samego rana, jednak dopiero udało mi się dodzwonić po 40 minutach. Byłyśmy umówione na godzinę 12:00, jednak kiedy przyszłyśmy o 11:50 na wizytę oczekiwały jeszcze Panie z dziećmi, które były zapisane na 11:15 i później. W przychodni czysto, są wieszaki na ubrania, przewijak, toalety oraz kącik zabaw dla dzieci. Gdyby nie on, to nie wiem jakby moja córka (22 m-ce) wytrzymała oczekiwanie na wizytę. Czekałyśmy prawie 1,5 godziny. W gabinecie czysto, p. Doktor ubrana w czysty fartuch. Na biurku u p. Doktor stoją naklejki w koszyczku, jak również leżą kolorowanki. Dzięki temu dzieci się nie nudzą i dobrze znoszą czas w przychodni. Pani dokładna, wypytuje o wszystko dokładnie, dokładnie również bada. Jest miłą, sympatyczna i potrafi obchodzić się z dziećmi. Wydaje się znać na tym, co robi, chociaż poprzednim razem nie rozpoznała zapalenia płuc u córeczki. W gabinecie spędziłyśmy kolejne pół godziny. Panie w recepcji bywają niemiłe, a do przychodni na piechotę i z wózkiem ciężko jest dojechać po bardzo wysokich schodach.

Przychodnia ma dobrą lokalizację ok. 5 minut drogi od stacji metra Pl. Wilsona. Wybrałem się do niej z kolegą - obcokrajowcem na zdjęcie rentgenowskie zęba. W informacji uprzejmie wyjaśniono nam jak trafić do pracowni RTG.W kolejce do rejestracji czekało kilka osób, jednak kolejka posuwała się sprawnie. Pani w okienku tak zestresowała się kolegą mówiącym po angielsku, że nie potrafiła nawet poprawnie przepisać jego imienia ze skierowania na kartę. Mimo to po chwili z uśmiechem skierowała nas do odpowiedniego gabinetu.W gabinecie nie było nikogo, a sprzęt rentgenowski został pozostawiony bez nadzoru, co wydało mi się dziwne. Słyszeliśmy głosy dochodzące z zaplecza, jednak przez 10 minut nikt nie odpowiedział na nawoływania, a nie chciałem wchodzić dalej. W końcu zjawiła się uśmiechnięta pani, poprosiła mnie o poczekanie w przedsionku, zrobiła koledze zdjęcie zęba i po kolejnych 10 minutach wydała zdjęcie na kliszy.Mimo kilku zaniedbań jestem pozytywnie zaskoczony podejściem do pacjenta. Wszyscy byli uśmiechnięci i pomocni, a wizyta zajęła nam pół godziny. Zabrakło mi jedynie informacji, że czas oczekiwania na zdjęcie może się wydłużyć - po kilku minutach czekania w pustym gabinecie zaczęliśmy mieć wątpliwości, czy ktoś w ogóle wie, że tu jesteśmy.