Polecam Wizytę. Przemiłe Panie , szybko oraz fachowo pomogą na każdy temat. Przydała by się jakaś ławeczka ; kilka krzesełek dla oczekujących.

Personel mógłby wyglądać bardziej profesjolanie, elegancko. Na swoją kolej czeka się bardzo długo. Nie przez to że jest dużo ludzi ale też przez numerki. Oczekuje się, nie ma nikogo na danym stanowisku a i tak nie jest wciskany przez pracownika kolejny numerek. Kolejnym minusem jest kompetencja i wiedza pracowników. W jednym dniu udzielono informacji na dany temat, a w nastepnym tygodniu na ten sam temat udzielono informacji sprzecznych w porównaniu z udzieloną poprzednią informacją.

Urząd Pracy w Gnieźnie mieści się nieopodal ścisłego centrum miasta, na terenie byłej jednostki wojskowej. W poczekalni jest bardzo miejsca, a petentów, jak wiadomo nie brakuje. Ilekroć tam byłem, był tłok. Pomimo podajnika numerków do poszczególnych działow, czeka się bardzo długo. W pokojach urzędników też jest ścisk. Przeważnie sa tu po 3 stanowiska. Jedynie przychylność pracowników poprawia nieco tą sytuację. Brakuje dużego parkingu, a wyjechać z przed urzędu można tylko w jedną stronę. Urząd Pracy w Gnieźnie zdecydowanie powinien dostać nową siedzibę. Byłoby wygodniej i pracownikom i zainteresowanym petentom borykającym się z bezrobociem.

Niejednokrotnie miałam niestety okazję spotkać się osobiście z urzędnikami pracującymi w PUP w Gnieźnie.Z przykrością muszę stwierdzić, że sposób traktowania ludzi budzi wątpliwości. Bezrobotni powinni być traktowani podmiotowo, a nie przedmiotowo. Urzędnikom się wydaje, że każdy kto tam przychodzi jest bez jakiegokolwiek wykształcenia. Z moich obserwacji wynika, iż w niektórych przypadkach bezrobotni mają obawy przed zadaniem jakiegokolwiek pytania, gdyż często odpowiedź jest wykrzyczana lub po prostu jej brak. W moim przypadku było podobnie, choć z małą odmianą.Odpowiedź na zadane przeze mnie pytanie usłyszałam ale odniosłam wrażenie, że urzędnik zrobił to od niechcenia. Ponadto, gdy zgłosiłam się po wniosek, co wcześniej zasugerował mi urzędnik, kilka dni później zostałam "pouczona", że nie mam się po taki wniosek zgłaszać ( z niewiadomych przyczyn). Opuściłam PUP z lekkim niesmakiem. Każda kolejna wizyta w tym miejscu wzbudzała we mnie niechęć. Jeśli chodzi o miejsce to PUP w Gnieźnie mieści się w centrum miasta, blisko dworca PKP i PKS. Poza tym wnętrze PUP jest wyremontowane, co sprawia pozytywne wrażenie. Niestety problemem stają się numerki wydawane osobom bezrobotnym. Z dnia na dzień zaprzestano wydawania numerków przez osobę, która wcześniej to robiła. Teraz robi się to przy pomocy dotykowego ekranu stojącego tuż przy wejściu. Być może ma to na celu usprawnienie przyjmowania osób zarejestrowanych w PUP. Efekt??!! Odwrotny od zamierzanego. Dlaczego?! Po pierwsze, osoby starsze mają problem z wyciągnięciem takiego numeru, gdyż mają problem z obsługą urządzenia, który te numery wydaje. Po drugie, jak już wcześniej wspomniałam dotykowy monitor został aktywowany z dnia na dzień bez jakiegokolwiek poinformowania, stąd też często ludzie nie wiedzieli, że zgłaszając się do pośredników pracy również trzeba dany nr wyciągnąć. Po trzecie obsługa osób bezrobotnych trwa dłużej niż zwykle. Wcześniej każdy wchodził jeden po drugim, natomiast teraz czeka się aż urzędnik wywoła dany numer na ekranie.Podsumowując, nie może być tak, że człowiek musi spędzić w PUP cały dzień, tylko po to, żeby złożyć podpis lub pośrednik raczył wydać jakiekolwiek skierowanie do pracy. Problemem również jest to, że oferty pracy często są już nieaktualne, a mimo to wciąż skierowania na dane stanowiska są bezrobotnym wydawane!

Chciałabym podzielić się swoją obserwacją na temat organizacji, czasu obsługi klienta i udzielaniu informacji w Powiatowym Urzędzie Pracy w Gnieźnie. Udałam się tam, by załatwić pewną urzędową sprawę. Najpierw poszłam do Urzędu zapytać się, jakie dokumenty będą mi potrzebne. Pani w informacji była bardzo uprzejma i szybko udzieliła mi informacji o dokumentach, jakie muszę przygotować, nie powiedziała mi natomiast, że potrzebne będą nie tylko oryginały, ale również kserokopie (o czym dowiedziałam się później). Zebrałam dokumenty i następnego dnia udałam się do Urzędu Pracy. Wiedząc, że Urząd jest otwarty w godzinach 7.30-15.30, stawiłam się tam o 8.40. Wzięłam numerek do właściwego działu i czekałam na obsłużenie do godz. 12.00. Przez 3 godz. 20 min (!) czekałam w kolejce siedząc lub stojąc (nie było dla wszystkich wystarczającej liczby krzeseł) w małym, zatłoczonym korytarzu wśród innych oczekujących. Kilkugodzinne czekanie na korytarzu, by załatwić sprawę w urzędzie wydaje mi się brakiem poszanowania dla czasu petenta. Gdy doczekałam się na swoją kolej usłyszałam, że nie przyniosłam kserokopii dokumentów, więc sama mam iść zrobić ksero (!) do najbliższego punktu położonego na sąsiedniej ulicy i wrócić, a poza tym mój wniosek nie zostanie rozpatrzony pozytywnie, bo nie spełniam jednego z wymagań. Mój czas okazał się zmarnowany. Nie mam ochoty tam nigdy więcej wrócić.

Jeśli ktoś lubi potrzaskać sobie drzwiami oraz zjawisko nieustannej paranoi, gorąco polecam PUP w Gnieźnie. Już na samym wejściu w oczy wpada malownicza lamperia na ścianach, pamiętająca jeszcze odległe lata. Liczyć na to, że uda się załatwić sprawę w pierwszym pokoju do którego się weszło nie ma co. Najpierw dowiadujemy się, że mamy udać się pod inny numer. Udając się pod wskazany numer dowiadujemy się, że musimy chwilę poczekać, bo pani wykonuje akurat pilny telefon. Oczekują na korytarzu na wejście do pokoju zauważyć można ogromną liczbę urzędników, którzy w pocie czoła biegają tam i z powrotem z papierami w ręku, udając przed oczekującymi w kolejce, wielce zapracowanych. Wygląd pokojów też zostawia wiele do życzenia.

Gdybym kontakt z tym Urzędem mógł określić jednym słowem, to wolałbym go tutaj nie używać. Od wejścia już widać, że to urząd w którym odwiedzające go osoby traktuje się jak petentów. Na wstępie okazało się, że mimo godzin urzędowania, nie zostanę zarejestrowany gdyż nie posiadam numerka, który można otrzymać tylko i wyłącznie o 8 rano?! Jak się okazało - to prawda. Należy przyjść niczym świt i ustawić się w kolejce z nadzieją, że starczy numerków, po czym wrócić tam jeszcze raz w okolicy godziny w której obsługiwany jest zdobyty ów numerek. Postawiłem jednak na swoim i powołując się na godziny urzędowania, ok. godz. 14.30 zasiadłem w pustej już poczekalni, by dokonać rejestracji. Z dozą dużej urzędniczej łaski zostałem przyjęty i rozpoczął się proces rejestracji, który raczej w miłej atmosferze nie przebiegał, ale Pani urzędnik miała prawo być zmęczona, wszak to już ósma godzina jej pracy. Podczas kolejnej wyznaczonej wizyty spróbowałem potwierdzić informację, którą przeczytałem na stronie internetowej. Odsyłano mnie dwukrotnie do innych pokoi (z powodu jawnej niewiedzy), z czego ten ostatni był zamknięty. Pozostaje mi więc wierzyć, że składając wniosek o dofinansowanie studiów podyplomowych na bazie informacji zawartch na stronie, zostanie on rozpatrzony, przez kompetentną osobę na którą w gnieźnieńskim PUP-ie jeszcze nie trafiłem. Wystrój lokali oraz ich wyposażenie pozostawia wiele do życzenia i wydaje się być mocno przestarzałe.