Źle. Na minus: personel, wiedza i doradztwo, sprawność obsługi, oferta i cena. Na plus: wygląd miejsca obsługi.

Dzień wcześniej mój 7 miesięczny synek stał się apatyczny i płaczliwy. Ruszenie w górę jego prawej ręki sprawiało, że płakał. Postanowiłam odwiedzić z samego rana lekarza. Mimo niemiłych doświadczeń przy wcześniejszej wizycie udałam się do gabinetu dr C. W poczekalni były 3 osoby z czego jedna właśnie wchodziła do gabinetu. Cieszyłam się, że nie muszę zbyt długo czekać bo synek był bardzo rozdrażniony i płakał. W między czasie do poczekalni wszedł pan, który jest znanym w mieście prawnikiem. Po wyjściu pacjenta, pielęgniarka wyszła by zawołać kolejną osobę. Zobaczyła prawnika i powiedziała: O! Dzień dobry panie Tadeuszu....zapraszam do środka. Wszyscy byliśmy zbulwersowani tym iż poproszono prawnika poza kolejnością a nie czekającą wcześniej osobę. W tym czasie przyszły jeszcze dwie osoby do poczekalni. Po wyjściu prawnika pielęgniarka ponownie zaprosiła na badania osobę, która przyszła po mnie ale była jakimś jej lub lekarki znajomym. Gdy ta osoba wyszła czekający pacjenci zapytali się jej jak to można tak bez kolejki wpuszczać kogoś, a oni muszą czekać długie minuty. To nie uczciwe. Na to pielęgniarka odpowiedziała, że ci panowie byli umówieni telefonicznie. Nikt z nas nie mógł podważyć tej informacji choć z całej sytuacji wynikało, że nie dzwonili i nie umawiali się. W ostateczności każdy z nas czekał dłużej niż powinien. Dla mnie było to tym bardziej uciążliwe, że synka nosiłam cały czas na rękach bo płakał.

Przebywa obecnie u mnie rodzinka z podkarpacia. Niestety, we wtorek po poołudniu okazało się, że 11 letnia córka kuzynki ma wysoką temperaturę i bardzo boli ją głowa i gardło. Doraźnie dałyśmy jej tabletkę przeciwbólową i udałyśmy się do lekarza rodzinnego, który przyjmuje w bloku na przeciwko. W poczekalni nie było nikogo z pacjentów. W recepcji siedziałą pielęgniarka i to jej powiedziałyśmy, że dziecko jest chore i potrzebuje pomocy. Poinformowałyśmy ją również, że mieszka w innym województwie i należy do innej kasy chorych. Pielęgniarka odpowiedziała, nie odrywając głowy z nad papierów, że lekarz jej nie przyjmie. Mamy udać się na pogotowie. Kuzynka odpowiedziała, że chciałaby choć prywatnie iść z córką do lekarza skoro nie można na kasę chorych, a na pogotowie nie ma sensu bo to nie jest żaden uraz i z pewnością mają tam ważniejsze przypadki od przeziębienia córki. Pielęgniarka stanowczo powiedziała, że lekarz nie przyjmie dziewczynki i trzeba jechać na pogotowie. Gdyby choć spojrzała na dziewczynkę to mogłybyśmy domniemywać, że jako bardziej obeznana w tych sprawach dostrzega jakieś zagrożenie dla życia dziecka i dlatego nas uparcie wysyła na pogotowie. Ale ona cały czas coś pisała tych papierkach. Chciałyśmy iść bezpośrednio do lekarza wyjaśnić sprawę ale dałyśmy spokój bo było już późno. Pojechałyśmy do innego lekarza rodzinnego z nadzieją, że nas przyjmie. Nie było żadnych problemów. Przyjął nas prywatnie i zapłaciłyśmy 50 zł za wizytę. Na informację, że byłyśmy odsyłane z dzieckiem na pogotowie tylko się uśmiechnął ale nie komentował sprawy. A podobno w służbie zdrowia miało być lepiej i każdy miał móc leczyć się w dowolnie wybranym przez siebie miejscu. Po tej sytuacji mam obawy co będzie jak moja rodzinka wyjedzie gdzieś i ktoś z nas się rozchoruje.