W Urzędzie Wojewódzkim byłam już kilka razy, a dokładnie w dziale ds.cudzoziemców. Budynek nie wygląda za ciekawie, jest utrzymany w czystości, ale można wiele zarzucić. Nie jest on nowy i to widać, natomiast piętra są rozbudowywana, a więc to jest plus. Na 4 piętrze znajduje się ochrona, która pilnuje porządku (duży plus). Jeśli chodzi o Panie pracujące w Urzędzie, są one kompetentne i potrafią udzielić informacji, nie są aroganckie a to jest duży plus. Same procedury załatwiania czegokolwiek w Urzędzie są bardzo długie i uciążliwe, ale to nie jest wina Pań tam pracujących, a jedynie naszego systemu. Ceny są bardzo wysokie i aby coś załatwić w tym Urzędzie trzeba mieć dużo pieniędzy bo inaczej zostaniemy odesłani z kwitkiem.Czas obsługiwanie jest różny, bo to wszsytko zależy od tego co załatwia, a nie od personelu, że się ociąga. Na ogół czekałam max10 min w kolejce. Podsumowując jestem zadowolona z obsługi tego Urzędu i mogę go polecić innym osobą, natomiast dużym minusem są ceny poszczególnych dokumentów, odstraszają one bardzo mocno, ale jak trzeba coś załatwić to już nie patrzy się na koszt.

Zamierzam wyjechać za granicę do kraju spoza Unii Europejskiej z dzieckiem w wieku jednego roku. Ponieważ w takim przypadku dziecko musi posiadać paszport udaję się do stosownego wydziału Urzędu Wojewódzkiego. Tam uzyskuję informację jakie dokumenty muszę przedłożyć. Wśród nich jest między innymi fotografia dziecka. Ponieważ od znajomych wiem, że fotografie budzą niekiedy zastrzeżenia urzędników wykonuję ją i przedkładam do zatwierdzenia pani w okienku. Urzędniczka zdjęcie akceptuje. Wobec tego na drugi dzień udaję się do Wydziału Paszportowego, tym razem ze wszystkimi dokumentami. Niestety w okienku obsługuje dziś inna pani. Na widok zdjęcia dziecka autorytatywnie stwierdza, że jest ono niezgodne z ustawą. Na dowód cytuje stosowne zapisy. Tłumaczę więc cierpliwie, że wczoraj zdjęcie spełniało wymogi ustawy. Co więc takiego mogło stać się przez jedną noc, że nagle przestało je spełniać. Pytam, czy w nocy zmieniły się przepisy. Pani stwiedza, że nie, ale nadal upiera się przy konieczności zrobienia nowej fotografii. Dalej więc tłumaczę, że roczne dziecko trudno właściwie ustawić oraz wymagać, by zrobiło odpowiednią minę, bo po prostu tego nie rozumie. Nie mogę zakazać mu uśmiechu, bo może się rozpłakać i będzie jeszcze gorzej. Urzędniczka jednak nie przyjmuje moich wyjaśnień i pozostaje nieugięta. Ponieważ ja również nie zamierzam ustąpić wzywa na pomoc koleżankę, aby potwierdziła jej opinię. Eee, przyjmij, powinna przejść - mówi jednak druga pani. W tej sytuacji pytam, czy ta pani nazywa się ustawa i pracuje tu jako wyrocznia. Urzędniczki nie mają jednak poczucia humoru i zbywają mnie wyniosłym milczeniem. Osiągam jednak cel i zdjęcie zostaje przyjęte. Po kilku tygodniach dziecko otrzymuje paszport. Podsumowanie: rozumiem, że urzędnicy muszą trzymać się wytycznych zawartych w przepisach, bo po to przecież są one wydawane. Czy nie jest to jednak przesada, że o przyjęciu lub odrzuceniu dokumentów decyduje jedno krzywe spojrzenie urzędnika. Czy nie można na przykład powiedzieć: przyjmuję zdjęcie warunkowo ale zaznaczam, że może ono zostać zakwestionowane. Wówczas mam wybór - zaryzykować lub od razu zrobić nowe. Poza tym nie może być również tak, że nieustępliwy petent w końcu jest załatwiany, natomiast potulny zmuszany do ponownej wizyty w urzędzie. Mam nadzieję na wyjaśnienie tej kwestii przez naczelnika wydziału.