Przy Moście Grunwaldzkim u stóp Wawelu, opodal Smoczej Jamy - to w tym miejscu swój rejs po Wiśle rozpoczyna Statek "Nimfa". Jest też "Przystań Wawel" - miejsce restauracyjne na górnym pokładzie statku przycumowanym do brzegu. Obserwacji poddałam tegoroczny rejs rozpoczynający sezon. W porównaniu do ubiegłego roku jest pozytywny punkt - rejsy odbywają się przy nagłośnieniu - można posłuchać krótkiej historii o mijanych miejscach poczynając od Wzgórza wawelskiego po Muzeum Schindlera. Reklama na zewnątrz zachęcająca do rejsu niestety słabo widoczna, ale zachęcający napis do wejścia na pokład restauracji /bezpłatny/. Cennik rejsów widoczny dopiero po wejściu, ceny umiarkowane biorąc czas rejsu. Na pokładzie czysto, miejsca krzesełka zadaszone - to na wypadek deszczu, część ławek na otwartej przestrzeni. Dla najmłodszych miłośników możliwość uzyskania dyplomu - za sterowanie statkiem, cena dość wygórowana, ale może być miłą pamiątką. Na dolnym pokładzie kilka stolików i możliwość skorzystania z gastronomii, płatność tylko gotówką. Po zakończonym rejsie korzystałam z toalety na statku przycumowanym do brzegu - czysto, są ręczniki papierowe. Obsługa przyjazna dla wycieczkowiczów.

Celem naszej wizyty było skorzystanie z rejsu po Wiśle łódką podobną do katamarana. Razem zapłaciliśmy za tę przyjemność 24 zł. Dostaliśmy zniżkę na głowę po 3 zł, bo tak byśmy płacili po 15 zl.. Do skorzystania z rejsu zachęciła nas nawołująca na rejsy dziewczyna młoda brunetka, która stała niedaleko Smoczej Jamy. Chłopak zapytał się mnie czy nie chciałabym płynąć łódką więc się zgodziłam. Kiedy wykupiliśmy bilety okazało się że jest nas tylko dwóch chętnych obecnie na rejs i musimy poczekać, czekaliśmy z dobre 40 minut, aż w ostaniej chwili chcieliśmy zrezygnować, aż tu na naszą łódkę wsiadło trzech podchmielonych mężczyzn i ruszyliśmy, aż tu nagle na Wiśle złapał nas deszcz i przeczekaliśmy chwilę z załogą pod mostem po czym popłynęliśmy dalej. Nasze podchmielone towarzystwo było nadal uciążliwe, ale to dzięki nim nasz rejs się odbył.Mieliśmy dość, aczkolwiek 1 daję za to , że mając ograniczony czas udało nam się właśnie dzięki temu rejsowi dużo zobaczyć, czego o własnych nogach nie zobaczylibyśmy tak szybko. Podczas rejsu towarzyszył nam sympatyczny sternik.