Miałam sprawę do załatwienia w urzędzie Wojewódzkim więc w dniu 7 kwietnia udałam się do tego ogromnego gmachu, eleganckiego i nowoczesnego. Na wejściu tablica informacyjna przedstawiała nr pokoi/biur dla poszczególnych oddziałów, dodatkową informację można było uzyskać też u portiera. Ponieważ biuro mojej sprawy znajdowało się na dość wysokim piętrze, skorzystałam z windy, wiozącej zewnętrznie z widokiem na miasto. Bardzo obszerne korytarze, marmurowa posadzka, dostojność poczucia miejsca. Przyjmująca mnie pani, była osobą elegancką, miłą i grzeczną, przyjęła złożone dokumenty, sprawdziła ich poprawność. Kultura i profesjonalizm, poparte wiedzą to tylko niektóre czynniki, zasługujące na uznanie z mojej strony.

Budynek tego urzędu to ogromny gmach w którym mają swoją siedzibę władze miasta Opola i województwa. Moja wizyta tutaj miała miejsce w Sali Herbowej. Jak mówi sama nazwa tego pomieszczenia, powinny znajdować się tutaj głównie herby jako wiodący wystrój. Herby są, tylko 10 sztuk, jak się zorientowałam – miast powiatowych (nie wszystkich, bo powiatów jest 12) a myślę, że w województwie znalazłoby się wiele więcej miast posiadających takie symbole i sala herbowa Urzędu Wojewódzkiego jest odpowiednim miejscem do ich umieszczenia, tym bardziej że jest tu sporo miejsca na ścianach (w odcieniu stonowanej zieleni) do zagospodarowania. Przygotowana do spotkania sala nie budziła moich zastrzeżeń – trzy długie ciągi stolików, krzesełka drewniane z tapicerowanym siedziskiem, dwa kandelabry z licznymi dwu-poziomowo rozmieszczonymi żarówkami świecowymi, wzdłuż boczne lampy oświetleniowe. Stół prezydialny, za nim 6 osób prowadzących spotkanie, każdy ubrany elegancko jak na urzędnika przystało: kobiety garsonki, mężczyźni garnitury. Każdy prowadzący z pełną kulturą i zakresem swojej dziedziny przedstawił swoją część treści spotkania. Ściana główna, za stołem prezydialnym dwukolorowa – po przekątnej, w kolorze pomarańczowo –ceglasto - łososiowym jedna część i zielonym druga. W centralnym miejscu tej ściany dwie flagi: polska i unii europejskiej. Wzdłuż jednej ze ścian bocznych okna na całej długości z żaluzjami również w kolorze stonowanej zieleni. Parkiet już wysłużony, zadeptany i widać na nim „znak czasu” użytkowania ale czysty, wysprzątany. Bardzo dużo osób było uczestnikami tego spotkanie, jednak miejsca dla nikogo nie zabrakło, organizatorzy zadbali o taką ilość, że kilka jeszcze było wolnych. W pomieszczeniu nie czuło się zaduchu, klimatyzacja doskonale spełniała swoje zadanie. Ogólnie wrażenie dobre ale, moim zdaniem, wymaga pewnych dopracowań. Całość spotkania trwała długo, tego wymagała tematyka, ale przebiegała sprawnie, zgodnie z założonym harmonogramem.