Na początku września złożyłam wniosek o nowy dowód, w listopadzie przyjechałam po odbiór dowodu osobistego do Urzędu Miasta.(nie mieszkam już w miejscu zameldowania, toteż taka wyprawa to ponad 100 km w jedną stronę). Oczywiście dowód był, jednak pani, która mi go wydawała spytała się czy też przyjechał mój mąż razem ze mną, bo pani przez przypadek unieważniła jego dowód, więc należy przejść całą procedurę odnośnie nowego dowodu. Gdy mąż zjawił się w urzędzie by wyjaśnić całą tą sytuację, pani urzędniczka powiedziała, że właśnie miała wysyłać do nas pismo urzędowe (ponad 2 miesiące po tym jak unieważniła dokument), żeby mąż przyszedł do urzędu złożyć nowy wniosek o dowód, bo w związku z tym, że braliśmy ślub pod koniec sierpnia pani myślała że męża dowód również należy unieważnić bo przecież w dowodzie trzeba wpisać, że jest żonaty. Zaraz dodała, że jak unieważniła dokument zorientowała się, że w „nowych dowodach osobistych” nie ma pola by wpisać, że mężczyzna jest żonaty. Mąż oczywiście wypełnił nowy wniosek o dowód jednak zaznaczył, żeby pani we własnym zakresie przyspieszyła procedurę bo jest mu potrzebny nowy dowód choćby do kredytu mieszkaniowego. Urzędniczka oczywiście na to przystała bylebyśmy nie złożyli na nią skargi. Mąż pojechał po miesiącu do Chocianowa, by odebrać dowód, była inna pani urzędniczka, która stwierdziła, że dowodu nie ma. Pani nie znała całej sytuacji, więc mąż na nowo musiał tłumaczyć jak dla niego na chwilę obecną jest ważny ten dokument. Pani sprawdziła w dokumentach okazało się, że sprawczyni całej sytuacji wysłała dokumenty o wyrobienie nowego dowodu na 3 dni wcześniej niż mąż przyjechał po odbiór. Mąż poprosił o zaświadczenie z urzędu że ma z winy pracownika urzędu unieważniony dowód i poprosił aby pani która spowodowała tą sytuację zadzwoniła w danym dniu jak tylko przyjdzie do pracy. Oczywiście do dnia dzisiejszego pani nie oddzwoniła, a mąż musiał na własną rękę starć się o przyspieszenie wydania dokumentu tożsamości.