Byłem totalnie zaskoczony po ostatniej wizycie u lekarza rodzinnego. Po przebadaniu mnie okazało się, że nie potrzebuję leków ale w tym momencie lekarka zapytała się mnie, czy starczy mi wcześniej przepisanych leków na chorobę przewlekłą bo w lipcu może być problem z receptami. Czyli zaskoczenie, że lekarz martwi się, czy będę miał pieniądze na wykup lekarstw.

Do tego lekarza rodzinnego jestem zapisany od kilku lat i do dnia dzisiejszego nie było nigdy żadnego problemu np. ze skierowaniem. Kiedyś byłem ze swoim dzieckiem, gdy podczas badania okazało się, że ma zapalenia ucha. Lekarz powiedział od razu, że nie jest specjalistą i nie chce nic kombinować i woli dać skierowanie do specjalisty. Trochę się zdziwiłem, bo słyszałem od znajomych, że ich lekarze rodzinni sami wolą leczyć niż kierować do specjalisty a potem wychodzi coś gorszego. Minusem jest oczekiwanie. Zdarza się często, że pomimo zapisania się na konkretną godzinę opóźnienia sięgają nawet 45 minut. Rozumiem, że są nagłe wypadki, mi też się zdarzało przyjść bez umawiania się, ale nie do przesady. Natomiast co do obsługi pielęgniarskiej, to także można być zadowolonym z małym wyjątkiem, jedna z pielęgniarek jest non stop nadąsana i zbyt opryskliwa do pacjentów. I nie są to odosobnione głosy. Ale nie ma co narzekać. Jeżeli nie będę chorował, to nie będę potrzebował lekarza.