Wzgórze zamkowe w Cieszynie stanowi m.in. atrakcję turystyczną, czego miałam okazję doświadczyć/zobaczyć 27 sierpnia. Nie było tu przewodnika – są tablice informacyjne przy obiektach, a zwiedzanie pozostałości historycznych, skupionych na tym, stosunkowo niewielkim wzniesieniu, każdy reguluje sobie sam. Stanowi ono coś w rodzaju parku nad Olzą, rzeką graniczną z Czechami, bo Cieszyn to miasto obojga państw. Na wzgórzu znajdują się pozostałości historyczne – rotunda św. Mikołaja (nie można było do niej wejść), zabezpieczone resztki Wieży przybramnej, Wieża piastowska – można było podziwiać okolicę/panoramę miasta (czeską i rodzimą) i Sudetów, za niewielką opłatą, natomiast z tarasu widokowego patrzeć można bezpłatnie. Samo wejście na teren wzgórza nie jest opatrzone opłatą, a teren jest zadbany i przyjemnie się po nim chodzi. Można przysiąść na ławeczkach, zrobić fotki na tle historycznych pozostałości. Jest tutaj też Zamek Myśliwski Habsburgów, ale dziś stanowi on siedzibę szkoły muzycznej. Nieopodal znajduje się Stary Browar, także wart zwiedzenia. U podnóża/wejścia na wzgórze stoi pomnik Legionistów-Ślązaków poległych za Polskę, zwany potocznie – cieszyńska Nike lub Ślązaczka. Cieszyn nie ma zbyt wielu miejsc historycznych do zwiedzania, a wzgórze zamkowe jest, chyba najatrakcyjniejszym elementem, tego dawnego grodu, osadnictwa piatów cieszyńskich. Jedyni ludzie/pracownicy obsługi, z jakimi miałam do czynienia to była pani w wieży piastowskiej i obsługa browaru. Bardzo miłe osoby, chętnie dopowiedziały ciekawostki, gdy zostały dopytane. Tak jakoś zdawało mi się, jakby czas tu wolniej płynął, cisza spokój i takie jakby spowolnienie, które orzeźwiło, gdy opuściliśmy wzgórze.