Kiosk, placówka handlowa, przynależna do klasztoru jasnogórskiego (wedle paragonu), to typowy obiekt, jak dawny, peerelowski „ruch”, znajdujący się nieopodal parkingu Jasnej Góry. Prasa, książki, multimedia, papierosy i inne artykuły. Stanowisko sprzedaży, to okienko, wprost na chodnik. 27 XII, sprzedawcą był pan w średnim wieku, odziany w firmową bluzę sportową. Nie był widoczny przez oszkloną witrynę, bo zasłaniały do artykuł, dopiero schylenie do okienka, pozwoliło na dostrzeżenie go. Ja lubię widzieć, kto mnie obsługuje, więc zajrzałam i zobaczyłam twarz, nieco zdziwioną, widocznie, zwykle obsługa jest anonimowa - bez kontaktu wzrokowego. Za dokonany zakup, mogłam zapłacić kartą, co nie jest częstym zjawiskiem w takich sklepikach/kioskach. Pan chciał wziąć ode mnie kartę, ale sama wolałam obsłużyć czytnik, choć musiałam, głębiej włożyć rękę, bo przewód czytnika, był zbyt krótki do okienka.

Zakup porannej prasy i biletów na autobus też może być przyjemny. Teren wokół kiosku, w którym robię zakupy, jest zawsze czysty i posprzątany. Mimo, że kiosk jest mały, towar jest bardzo atrakcyjnie zaprezentowany, a poranna prasa powkładana do specjalnych stojaków na zewnątrz. Pani z obsługi bardzo grzeczna i sympatyczna. Nawet przy najdrobniejszych zakupach zawsze z resztą wyjdaje paragon. Używa słów grzecznościowych i zawsze "zaprasza ponownie".