Na Politechnikę Opolską przyjechałam z bratem. Brat - tegoroczny maturzysta rozważa właśnie tę uczelnię wyższą. Polecali mu ja koledzy z Opola. Uczelnia faktycznie zachęca, ma ciekawą ofertę edukacyjną i podobno nie aż tak trudno się na nią dostać. Szkoda, że jest tak bardzo rozproszona po całym Opolu.

W tej chwili jestem już absolwentem Politechniki Opolskiej Wydziału Elektrotechniki, Automatyki i Informatyki. Ogólnie rzecz biorąc w dzisiejszych czasach sam tytuł w niczym nie ułatwia znalezienia pracy. Zdecydowanie większe znaczenie ma doświadczenie i umiejętności, które na dobrą sprawę nabywa się poza uczelnią. Niestety Politechnika Opolska nie zapewnia przygotowania od strony praktycznej. Więcej jest suchej teorii, niż naprawdę o wiele bardziej przydatnych zajęć praktycznych, z których coś wynika. Budynek wydziału to wielka, zielona bryła wymagająca remontu. Wyposażenie sal zajęć również pozostawia wiele do życzenia. Owszem są sale gdzie można znaleźć komputery najnowszej generacji, jednak wciąż są i takie, które pamiętają chyba jeszcze komunizm w Polsce. Kadra profesorska również jest bardzo zróżnicowana. Można trafić na naprawdę fachowców w swojej dziedzinie, którzy są stworzeni do tego aby swoją wiedzę przekazywać następnym pokoleniom (niestety tacy należą do rzadkości). Pewnie jak na większości uczelni najbardziej znienawidzonym miejscem jest dziekanat. Miejsce z założenia powinno być przyjazne studentom. Na założeniach niestety się kończy. W to strategiczne miejsce udawałem się tylko w ostateczności, kiedy już nie miałem wyjścia. Jedną z większych zalet tej uczelni jest panująca tam atmosfera. Miałem przyjemność mieszkać przez jakiś czas w tamtejszych akademikach i z całą stanowczością stwierdzam, że nie ma znaczenia czy jest na pierwszym roku czy na piątym. Każdy jest tu chętny do pomocy i służy radą młodszym stażem.