Jedzenie trudno nazwać znośnym, aczkolwiek zupa ogórkowa jest jeszcze jadalna. Marchewka z groszkiem nie przypominała swoją konsystencją absolutnie niczego i była w ogóle bez smaku, a filet z kurczaka był tak słony, że nie dało się go zjeść. Ale pomijając uroki jedzenia (nie wymaga się cudów od baru mlecznego) osoba przyjmująca jest tak miła, że "bez kija nie podchodź". Nie dość, że robi ci łaskę że przyjmie od Ciebie pieniądze to jeszcze rzuca jakieś niestosowne uwagi wobec klientów. Zdecydowanie nie polecam!

Byłam przejazdem w Warszawie i postanowiłam zaspokoić swój głód w barze Pod Barbakanem. Wystrój i panie pracujące w barze przywołują na myśl czasy głębokiego PRLu - można to traktować zarówno jako zaletę, jak i wadę. Byłam w barze już po godzinie 16 - i niestety był bardzo mały wybór. W końcu zdecydowałam się na zupę pomidorową i kopytka. Zapłaciłam w kasie i dostałam karteczkę z zamówieniem, którą dałam pani w okienku. Okazało się, że kopytek tez nie ma, tylko pani w kasie nie usłyszała, kiedy pani z okienka o tym mówiła. Zwrócono mi pieniądze za kopytka (naprawdę poza nimi nie widziałam nic, co chciałabym zjeść) i dostałam zupę. Zimną! Spróbowałam kilka łyżek i stwierdziłam, że gdyby była ciepła, dałoby się ją nawet zjeść. Powiedziałam pani na zmywaku, że zupa jest zimna, więc pani wzięła ode mnie talerz, przelała zupę do garnuszka i podgrzała (!). Po kilku minutach dostałam gorącą już zupę. Zjadłam ją już z mniejszym apetytem, po czym z przyjemnością opuściłam lokal. Podobno jest kultowy, podobno krążą o nim legendy - ja jednak już tam nie wrócę!