Przyszłam na obiad i zajęłam stolik. Dopiero po dziesięciu minutach pracownica przyniosła mi menu, a po następnych dziesięciu spytała, czy może przyjąć zamówienie. "Czekam na koleżanki, więc dopiero jak one przyjdą zamówię" - wyjaśniłam, a ona odeszła z wyraźnie obrażoną miną. Czekając rozejrzałam się po lokalu. Jest urządzony na styl włoski: dużo zdjęć z widokami miejsc tego kraju. Do tego nastrojowe oświetlenie przynajmniej w jednym pomieszczeniu, bo drugie, gdzie jest kasa, zrobiono na typowy bar z wysokimi krzesełkami i mniejszymi stolikami. Obok mnie akurat dwie osoby skończyły posiłek. Bardzo długo nikt po nich nie sprzątał, choć nie było klientów. Potem z koleżankami przesiadlyśmy się do tamtego stolika (już posprzątanego), ale zauważyłam lepkie ślady po napojach. Długo też nikt do nas nie podchodził. Zamówiłyśmy pizzę i napoje. Dodałyśmy, że chcemy rachunek uwzględniający zniżkę studencką. Tu kelnerka znowu była jakby niezadowolona. Potem jednak same musiałyśmy podejść do kasy uregulować rachunek. Jedzenie jednak było pyszne.

Typowa włoska pizzeria-restauracja. Przyszłam na zaproszenie koleżanek. Wystrój nowoczesny i przytulny. Wszystko czyste, prócz podkładek na stołach, na których było mnóstwo okruszków. Jadłospis jest przejrzysty, podzielony na pizze, mięsa, sałaty i makarony. Jednak podawane są nie wszystkie propozycje, jeśli patrzeć na numerki (co drugie). Podano nam sztućce, talerze i serwetki, a gratis do dużej pizzy dostałyśmy niespodziewanie małą Margerithę. Czas obsługi był nadzwyczaj krótki jak na pizzerię. Myślę, że wiązało się to z zamówieniem jako pierwsze, gdyż po nas dopiero weszło więcej osób. Pizza była już pokrojona, dzięki czemu łatwo było ją nałożyć. Nie żałowano składników. Aby transakcja przeszła szybciej nie czekałyśmy na kelnerkę, tylko płaciłyśmy w kasie, gdzie podałyśmy tylko numer zamówionej przez nas pizzy. Jestem pewna, że będę tam zaglądać częściej.