To muzeum mieści się w budynku okalającym Sanktuarium Jasnogórskie. Jego zwiedzanie to głównie uzupełnienie wiedzy o historii tego miejsca. Pomieszczenie jest w kształcie długiego prostokąta, którego wejście dzieli jakby na dwie części: po lewej i po prawej stronie. Po lewej stronie znajdują się w oświetlonych gablotach pamiątki z historii Jasnej Góry – monstrancje, kielichy mszalne, szaty zdobiące Cudowny Obraz Matki Bożej, obrazy, dokumenty fundacyjne dla klasztoru: księcia Władysława Opolczyka z 1382 r., króla Władysława Jagiełły z 1393 r. oraz wota więźniów z obozów koncentracyjnych Dachau i Oświęcimia. Po prawej stronie wejścia znajdują się także w przeszklonych gablotach instrumenty muzyczne Kapeli Jasnogórskiej, powstałej w XVII wieku (istnieje do dziś) i uświetniającej muzyką liturgię sprawowaną w sanktuarium. Instrumenty dęte tej kapeli są wykorzystywane i używane do dziś podczas ceremonii odsłonięcia i zasłonięcia Cudownego Obrazu – tę informację podsłuchałam u przewodnika oprowadzającego wycieczkę w czasie gdy z rodziną zwiedzaliśmy to miejsce. Na wprost wejścia, pod ściana stał pracownik porządkowy – kobieta w czarnych spodniach, niebieskiej koszuli, w czapce i ze słuchawką w uchu, na szyli miała przewieszony identyfikator – dowód jej funkcji w tym miejscu. Przy wejściu widoczne jest oznaczenie – kierunek zwiedzania, to zapobiega chaosowi i gwarantuje porządek i swobodę do poruszania się dla zwiedzających. Do muzeum można wejść dwoma drzwiami: prawymi i lewymi, pomiędzy nimi jest małe stoisko pozwalające na zakup pamiątek jasnogórskich, obsługiwane przez siostrę zakonna. Wejście do muzeum i jego zwiedzanie są bezpłatne. To ważny atut pobytu na jasnej Górze – nie na wszystkim się zarabia.