Niestety nie polecam jedzenia w bydgoskiej Łuczniczce. Zamówiłam sobie ostatnio tortolini ze szpinakiem. Co otrzymałam? Małą porcję zwykłego makaronu, szpinaku w ogóle nie było widać, wyczuwało się tylko czosnek i śmietanę. Dekoracją dania było parę kiełków, które zlewały się z bladym makaronem i śmietanowym sosem. Ceny bardzo wygórowane, a dania bardzo niespecjalne. Poza tym, nigdzie w pobliżu sali nie ma toalety. Nie polecam.

Na drzwiach restauracji widnieje informacja, że jest czynna od 12.00, więc kilka minut po 12 wchodzę do środka. Nie ma jeszcze innych klientów, a personel się dopiero przygotowuje. Zakładają czarne koszule i poprawiają wygląd. Sama siadam przy odpowiadającym mi stoliku i czekam. Dosyć szybko podchodzi kelnerka i przedstawia kartę dań. Wita mnie uśmiechem i miłym słowem. Po jakimś czasie podchodzi ponownie i pyta się czy już się zdecydowałam, czy ma coś doradzić. Informuję, że już mam wybraną potrawę i zamawiam. Czekając na jedzenie oglądam cały lokal. Stoły są ładnie i równo ułożone, panuje na nich porządek i jest czysto. Do wchodzących klientów szybko podchodzą kelnerzy i obsługują ich. W pewnym momencie zauważam, że są dostarczone produkty do restauracji, które są wwożone na wózku na kółkach. Mój czas oczekiwania na potrawę jest jednak strasznie długi - 30 minut. Zupa jest smaczna, ale ma utworzony na górze "kożuszek", czyli była podgrzewana w mikrofalówce, a nie na świeżo zrobiona, ale za to makaron z sosem są po prostu pyszne i warte polecenia. Latte Macchiato również nie smakuje zbyt dobrze, ale deser z malinami jest przepyszny. Dwa dania na plus, dwa na minus. Proszę o rachunek i jest podany razem z gumami do żucia w ładnej książeczce. Kelnerzy są mili i uprzejmi. Łazienka w restauracji jest czysta zadbana i pachnąca. Wychodząc jestem żegnana miłymi słowami do widzenia.