Sklep z repertuarem teatru gdzie wstąpiłam poszukać inspiracji dotyczącej obiadu. Sklep o małej powierzchni, gdzie każdy produkt ma swoją dobrze przyporządkowaną cenę. Ceny jednak są mało zachęcające gdyż są wyższe niż u konkurencji. Szczególnie interesowała mnie lodówka z surówkami, ale gdy podeszłam bliżej okazało się, że pojemniki w niej są puste. W trakcie wizyty zauważyłam dwie pracownice na sali sprzedaży. Jedna z nich mijała się ze mną na sali sprzedaży i patrzyła mi w oczy dopóki pierwsza jej nie powitałam, a druga obsługiwała klientów za kasą. Oby dwie panie miały na sobie białe schludne fartuszki.

Mijałam sklep, który już z daleka był dobrze widoczny poprzez oklejone witryny i postanowiłam zakupić puszkę coli aby ugasić pragnienie, gdyż byłam zdecydowanie za ciepło ubrana na warunki atmosferyczne i do tego chciało mi się strasznie pić. Wchodząc od sklepu dało się odczuć straszna duchotę. Co było także widać po ekspedientce, kobieta ok.30 lat, w okularach o krótkich włosach, obsługiwała klientów i ubrana była w żółty fartuch, który miała rozpięty, a rękawy wywinięte. Podeszłam do lodówki i wyjęłam puszkę coli, po czym zorientowałam się, że jest ona ciepła, ponieważ lodówka nie jest podłączona do prądu...Dodatkowo zobaczyłam na puszce cenę, 1,90 zł! Odłożyłam puszkę na miejsce i zrezygnowałam z zakupu. Nie dość, że nieschłodzona to jest jeszcze dużo droższa niż zazwyczaj kupuje. wychodząc zatrzymałam się przy warzywach myśląc o włoszczyźnie na niedzielny obiad, gdy zorientowałam się, że nie mam w czym wybierać, ponieważ z warzyw dostępne były tylko marchew, kapusta pekińska i cebula. Co do owoców to były różowe winogrona, cytryny i kiwi. Bardzo mały asortyment.

Sklep Mini Lux należy do sieci sklepów Lux. Na ul. Piłsudskiego sklep ten jest od niedawna. Zajrzelismy z mężem do sklepu bardziej z ciekawości niż z potrzeby dokonania zakupów. W sklepie oprócz dwóch pracownic nie było nikogo. Z koszykiem w dłoni ruszyliśmy między regały. Jedna z pracownic dyskretnie nas obserwowała. Kiedy na dłużej zatrzymaliśmy się przy lodówkach z produktami mlecznymi pracownica podeszła do nas aby doradzić w zakupach. Zaskoczeniem dla mnie był fakt, iż nie doradzała najdroższych produktów. Nie narzucała się ze swoją obecnością. Była poprostu miła. W sklepie jest bardzo czysto. Towar ułożony w sposób umożliwiający szybkie zrobienie zakupów. Ceny są niższe niż w okolicznych sklepach. Polecam ten sklep.

Choć obiecuję sobie iż zacznę jadać śniadania, na razie są to puste słowa. Mamy godzinę 16.Ja od rana w biegu. Natłok obowiązków sprawił iż nie miałam nawet czasu pomyśleć o jakieś nawet symbolicznej przekąsce. Wysiadłam z autobusu i rozglądam się za sklepem w pobliżu .Ten widzę nie opodal. Jest to mały sklepik Społem Śródmieście. Wchodzę .Na wprost wejścia regalik z pieczywem. Gdy do nie go podchodzę okazuje się iż są tam i gotowe opakowane w folie kanapki. Dla czego nie w lodówce? Nie dociekam. Z wędliną bym kanapki tak przechowywanej nie zaryzykowała by kupić ale z jajkiem mogę spróbować. Może mi nie zaszkodzi. Staję w kolejce. Dwie kasy, jedna czynna. Znajdują się one na stoisku alkoholowo – cukierniczym. Po chwili zjawia się druga pani z obsługi ale mnie pomija i zaczyna podliczać klienta za mną. Choć ciut mi się spieszy , na dobrą sprawę już jestem spóźniona to zmilczam takie potraktowanie. Chwila mnie nie zbawi. Pani z pierwszej kasy zaraz zajmuje się moimi zakupami. Spontanicznie biorę jeszcze czekoladę, dostępną na ladzie. Kasjerka jest kobietą w średnim wieku w żółtej koszuli na którą ma założony czerwony waciak a do niego przypięty identyfikator. Twarz pozbawiona uśmiechu. Zero minimum życzliwości. Gdy odchodzę pani również się oddala rzucając jeszcze do swojej koleżanki iż idzie sobie coś kupić do jedzenia. Nie tylko mnie jak widać głód dopadł.