Szukałam lokalu handlowego, w związku z czym namiętnie przeglądałam wszystkie ogłoszenia dotyczące nieruchomości. Generalnie lipa. Albo bardzo drogo, albo beznadzieja. Albo oba naraz :) W końcu któregoś dnia znalazłam ogłoszenie, które wzbudziło mą ciekawość – odpowiedni metraż, niezła cena, opis lokalu zachęcający. Zadzwoniłam więc na podany numer stacjonarny – nikt nie odpowiada (a to numer do biura). Nic, zadzwoniłam na komórkę. To samo – nikt nie odpowiada. W końcu udało się przy trzeciej czy czwartej próbie. No to chcę się dowiedzieć gdzie jest ten lokal – nie ma mowy, pani nie może mi tego zdradzić, możemy umówić się na oglądanie. Próbuję jej wytłumaczyć, że aby zdecydować się obejrzeć lokal muszę wiedzieć gdzie się on znajduje, bo lokalizacja ma dla mnie kluczowe znaczenie, a nie mam czasu jeździć i oglądać mnóstwa lokali na chybił trafił. Mówię też, że nie musi mi podawać dokładnego adresu – wystarczy ulica. Niestety, jak grochem o ścianę. Nie i nie. Pani najwyraźniej spodziewała sie, ze gdy tylko zdradzi mi nazwę ulicy to natychmiast tam pojadę, będę zgadywać który to lokal i wchodzić do każdego z propozycją wynajmu z pominięciem pośrednika. No cóż, skoro się nie dało to umówiłam się na to oglądanie. Niczym w szpiegowskim filmie pracownica umówiła się ze mną w określonym punkcie miasta na parkingu, podpisałam jej zobowiązanie, że jeśli lokal wynajmę to tylko za jej pośrednictwem, a następnie miałam jechać za nią do lokalu. No i pojechałam na... totalne wygnajewo, gdzie pies z kulawą nogą nie zagląda. Gdybym z góry wiedziała jaka to ulica, to w życiu nie zdecydowałabym się na oglądanie lokalu. A tak straciłam ponad 2 godziny i sporo benzyny na oglądanie nory na końcu świata:)