Schronisko średnio przytulne. Fakt, że w ogóle jest to chyba najważniejszy atut tego obiektu, bo nie ma to jak móc odpocząć i coś zjeść po wyczerpującej wspinaczce. Zjedliśmy pyszny sernik i wypiliśmy po grzanym winku z pomarańczą. Wnętrze schroniska średnio przytulne. Fajnie, że jest parę staroci w wystroju, dużo drewnianych elementów. Kominek to bez wątpienia duży plus tego schroniska. Szkoda, że jak byliśmy pomimo chłodnej pogody kominek nie został rozpalony a szkoda, bo wówczas bardzo zyskuje atmosfera w środku. Toalety trochę proszę o zlitowanie i wyremontowanie pewnych urządzeń sanitarnych. Niektóre elementy wyposażenia proszą się o usunięcie z nich kurzu. Doniczki ze sztucznymi kwiatami to nie jest to czego bym się spodziewał w takim miejscu. Ogólnie może być ale jest też wiele rzeczy które można by małym nakładem wysiłku poprawić.

teren wokół schroniska bardzo rozległy, czysty i zabany. Dużo stolików, ławek i miejsca do odpoczynku na zewnątrz. Liczne tablice informacyjne i mapy. W środku raczej nieciekawie, jakby od wielu, wielu lat nic się tu nie zmieniło. Na ladzie bałagan. Oferta jak na te czasy mocno ograniczona. Bardzo, bardzo drogo! Jedzenia nie zamawiałem, ale pachniało z kuchni nie za ciekawie. Obsługa taka sobie. W kiosku z pamiątkami ceny strasznie zawyżone. Pocztówka kosztuje tu aż 2 zł. Wybierając się zatem w to miejsce, warto mieć trochę jedzenia i picia w prowiancie własnym, bo to lepsza opcja, niż kupowanie w schronisku, które ma ceny rodem z eksluzywnego butiki w galerii handlowej. Dobrze, że widoki na góry rekomensują złe odczucia ze schroniska.